Gisteren had ik de cursus "Stakeholder Management".
Op zich vond ik het heel interessant, echter probeerde ik het ook in een Agile licht te plaatsen.
Communicatie en interactie tussen mensen is bij Agile bijzonder belangrijk, stakeholders hebben veel inbreng.
Echter deze cursus ging ook in op persoonlijkheden van mensen en relaties tussen mensen.
De cursusleider was iemand die een dagtaak kon hebben aan staholder management. Ik dacht meteen aan dagen op de golfbaan, een hele dag onderweg in een gebouw om mensen te spreken, of bellend door de gang.
Ik heb zelf eigenlijk nooit formeel mijn stakeholders bijgehouden. Kennis die ik opdeed van mensen ging bij mij eigenlijk vaak vanzelf en ik behandel iedereen zoveel mogelijk hetzelfde. Met aandacht en interesse.
Gelukkig kom je daar een heel eind mee, maar ik heb al wel gemerkt dat dit niet voor iedereen zo is.
Agile stakeholder management ligt wat mij betreft vaak in de beperkte omgeving die bijvoorbeeld Scrum beschrijft. Maar je moet natuurlijk wel verder kijken dan Pig en Chickens. Uiteindelijk zijn er massa's belangrijke stakeholders tussen de kippen die je eigenlijk moet masseren.
De cursus vertelde em ook over Ratten, en eigenlijk zijn dat altijd Kippen...
Ik weet in ieder geval wel dat een Agile implementatie succesvoller is in een organizatie met weinig ratten, uiteindelijk gaat Agile niet uit van dubbele agenda's van managers en directeuren.
Laten we dat maar overlaten aan meer traditionele methodieken...
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment